Op 1 november 1982 werd te Diksmuide een tennisvereniging opgericht onder de naam “De Maene”.  De vereniging had als doel de tennissport in Diksmuide en omliggende te bevorderen en jongeren, evenals volwassenen, in de gelegenheid te stellen om die sport aan te leren en te beoefenen in het kader van provinciale en nationale competitie.

Op de eerste algemene vergadering op 17 december 1983 in café-restaurant ’t Fort in Diksmuide stelde het bestuur bestaande uit Michel Moerman, Jan Verhelst, André Blontrock en Milo Opsomer de clubwerking voor aan alle geïnteresseerden.
Het bestuur werd toen uitgebreid met Georges Demaeght, Rita Vandamme, lena Sybers en Eddy Decaestecker.
Een paar jaar later stapten Michel Moerman en Jan Verhelst uit het bestuur.
Nog iets later werd voorzitter André Blontrock vervangen door Milo Opsomer.  
De samenstelling van het bestuur is de volgende dertig jaar niet meer veranderd.

In 1982 vonden wij een onderkomen in een zaal achter frituur “Tirol”. Toen de zaal in 1986 omgevormd werd tot een dancing (Ferrari’s genoemd) moesten we noodgedwongen verhuizen.
Gelukkig konden we terecht in een nieuwe koepelzaal achter de dancing zodat we niet op straat terecht kwamen. In 1990 werd onze tenniszaal erg toegetakeld door een zware storm.
De eigenaar en de mensen van het bestuur zorgden ervoor dat de zaal een paar maanden later weer speelklaar was. Het was geen grote luxe maar we waren tevreden met wat we hadden.

De club telde toen een 130 leden waarvan een twintigtal leden de competitie niet schuwden.
In 1992 hadden we drie interclubploegen die het opnamen tegen ploegen als: De Branding (De Haan), Ter Straeten (Varsenare), Flipper (Gent), Drongen, Blankenberge, De Lange Wapper (Oostende) en De Torre (Kortemark).
Elk jaar organiseerden we een clubkampioenschap indoor en net voor de grote vakantie vond het “open tornooi” plaats waar toch telkens een 100-tal deelnemers van omliggende clubs aan deelnamen.
Georges Demaeght en zijn vrouwtje Rita waren de tornooileiders.

Op 28 maart 1993 organiseerde Eddy Decaestecker voor het eerst een “soft-tennis tornooi”, wat toen heel uitzonderlijk was.
Eddy stond er in die tijd helemaal alleen voor terwijl hij nu omringd wordt door heel wat  talentrijke tennisleraars.

In het jaar 2000 moesten we noodgedwongen onze tenniskoepel verlaten. Er waren toen plannen om Zonnestraal te huren,
maar de huurprijs was te hoog en de zaal was naar afmetingen toe niet echt geschikt voor de tennissport.

Toen nodigden we ten huize van Milo het VTV-bestuur uit omdat de Landelijke Tennisliga waar we bij aangesloten waren niet meer zo veel voorstelde. Omdat we niet voldeden aan hun verlangens en niet beschikten over de nodige infrastructuur lukte de overstap naar de VTV  jammer genoeg niet.
Voorlopig kregen wij ook niet de belofte dat er nieuwe velden zouden worden aangelegd in Diksmuide.
Heel wat jongeren (60-tal)  verhuisden in de jaren ’90 samen met Eddy Decaestecker naar TC Come Back in Langemark omdat ze competitief in Diksmuide niet aan hun trekken kwamen.

Stad Diksmuide legde uiteindelijk twee nieuwe PUR-terreinen aan op de Pluimen.
De terreinen waren niet zo goed aangelegd en vertoonden snel heel wat mankementen.
De echte tennisspelers speelden niet zo graag op deze ondergrond en bij nat weer was het er zeer glad.
Bijna alle volwassen leden hadden de club verlaten, alleen de jeugdwerking bleef bestaan.
De betere jeugd ging naar Langemark of andere clubs in het omliggende.

In 2010 kregen we na overleg met Burgemeester Lies Laridon en Schepen Mark De Keyrel  twee nieuwe Somclay Gravelterreinen.
De superterreinen en het nieuwe bestuur van TC De Maene zorgden ervoor dat het ledenaantal sedert 2010 ieder jaar opnieuw stijgt.
We bouwden zelf een chalet en de prefabcontainer verbouwden we tot twee kleedkamers met douche en toilet.
In 2012 werd het derde terrein aangelegd wat ons meteen meer mogelijkheden gaf tot het deelnemen aan de interclubcompetitie en het organiseren van eigen tornooien en tennislessen.
In 2013 hebben we dan met eigen middelen het vierde terrein heraangelegd.

We hebben natuurlijk nog heel wat dromen, zoals indoorterreinen en verlichting.
Maar we zijn als bestuur bijzonder trots op wat we de voorbije jaren hebben bereikt.
TC De Maene is een club naar mijn hart en met een hart.

De voorzitter